Pierwsi misjonarze do Wietnamu dotarli w XVI wieku. Historia tego Kościoła jest ściśle złączona z drogą męczeństwa. Za wiarę ginęli przybyli z Europy misjonarze, miejscowi kapłani, katecheci oraz ludzie świeccy. Na początku XXI wieku chrześcijanie w Wietnamie dalej nie mogą cieszyć się pełnią wolności, ale wysyłają już swoich misjonarzy.

Czytaj więcej...

Wspólnota Sant’Egidio przygotowała na 23-go września dzień modlitw „Umrzeć z nadziei” za uchodźców, którzy zginęli w drodze do Europy. Dobra inicjatywa, gdyż modlić należy się zawsze. Tysiące ludzi ginie na naszych oczach. Ofiarami są zarówno chrześcijanie jak i muzułmanie. 

Czytaj więcej...

Papieskie, naukowe i pastoralne widzenie pielgrzyma - te 3 podejścia znajdziemy w tekście o. Damiana Cichego SVD, w którym dowodzi, że ujęcia te, pozornie różne, w rzeczywistości ukazują tę samą tajemnicę człowieka.

Czytaj więcej...

(…) Wszyscy migranci są postrzegani przez Kościół jako ludzie, którzy są w drodze do określonego celu. Prawo do emigracji łączy się jednak z chrześcijańskim obowiązkiem udzielania gościnności. Przyjęcie obcego jest zasadniczym wyznacznikiem Kościoła Katolickiego („katolicki” pochodzi z języka greckiego i oznacza „powszechny”). Kościół, który byłby zamknięty na przyjęcie każdej osoby bez względu na pochodzenie, przestałby być widzialnym znakiem zbawienia dla wszystkich ludzi.

Czytaj więcej...

(…) Czy człowiek może być nielegalny? Kościół uznaje prawo każdego człowieka do opuszczenia swojej ojczyzny z różnych motywów, żeby szukać lepszych warunków życia w innych krajach. Przywilej rodziny do budowania pomyślnego życia nie może być nigdy ograniczony przez państwo. Nikt nie ma również prawa orzekać, co powinno uczynić innego człowieka bardziej szczęśliwym. Prawo do emigracji byłoby jednak niewiele warte, gdyby nie istniały kraje, które przyjmują imigrantów. Los uchodźców, sięgający dna ludzkiego cierpienia, staje się naglącym wyzwaniem dla sumienia wszystkich ludzi.

Czytaj więcej...

(…) Biblijne przykłady ukazują głęboki sens gościnności, która musi być podstawą naszej chrześcijańskiej duchowości. Uczniowie Chrystusa nie powinni widzieć w nowo przybyłych zagrożenia dla swej kulturowej tożsamości i dobrobytu. Spotkanie z obcymi powinno być zachętą i wyzwaniem do stawania się nieustannie Nowym Ludem Bożym. Bóg przychodzi do nas z zewnątrz jako ten, który nie jest nam jeszcze do końca znany. Tajemnica Boga odkrywana jest stopniowo, gdy przychodzi On do nas i objawia się w obcych. Wymaga to od nas postawy otwartości i czujności. To dlatego autor w liście do Hebrajczyków upomina nas: „Nie zapominajmy też o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołom dali gościnę” (Hbr 13, 2).

Czytaj więcej...

Decyzją Parlamentu Europejskiego rok 2008 został ogłoszony Rokiem Dialogu Międzykulturowego. Obchody Roku mają na celu zapewnienie równości szans wszystkim mieszkańcom Wspólnoty Europejskiej oraz budowanie partnerskich relacji z krajami członkowskimi i z krajami spoza wspólnoty. Powstaje jednak pytanie, czy jest to możliwe przy równoczesnym wprowadzaniu przez Brukselę dyrektyw regulujących imigrację, ograniczających wolną wymianę i utrudniających zawieranie umów.

Czytaj więcej...

(…) Urząd Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców wydał kiedyś plakat z napisem: „Tobołek z dobytkiem nie jest jedyną rzeczą, jaką uchodźca przynosi do swojego nowego kraju”. Pod spodem było zdjęcie twórcy szczególnej i ogólnej teorii względności i podpis: „Einstein był uchodźcą”. Dla ucznia Chrystusa każdy uchodźca stanowi godność samą w sobie, należną każdej osobie. Jezus, który nie miał miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć (Mt 8,20), prosił o gościnę napotkanych ludzi. Dzisiaj również to czyni. Utożsamia się z cudzoziemcem potrzebującym schronienia: Byłem przybyszem, a przyjęliście mnie (Mt 25,35).

Czytaj więcej...